nieuwe gedachten kruipen
langzaam en ondoeltreffend
door de mazen van het doolhof
dat mijn brein geworden is
is nu nog slechts herkenbaar
aan de sporen van het licht
dat in de diepte scheen
hier en daar verstoken
liggen nog enkele woorden
van een onbegrepen zin
zinloos en zonder nut
ik zal ze laten zeggen
wat ik nu nog niet weet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten